It has only been a few hours since Sofia (17) crossed the border with her mother Yuliya (44) and grandmother Valentina (68). The fear of a nuclear catastrophe at Zaporizhzhia, if Russian missiles hit Europe’s largest nuclear power plant, made them flee. Already, Sofia is concerned about how to continue her studies. She dreams of becoming an IT specialist. Sofia went to Italy for 14 days with the hopes that the war would come to an end by then.
Минуло лише кілька годин відтоді, як Софія (17 років) перетнула кордон зі своєю матір'ю Юлією (44 роки) та бабусею Валентиною (68 років). Страх перед ядерною катастрофою в Запоріжжі, якщо російські ракети влучать у найбільшу в Європі атомну електростанцію, змусив їх тікати. Софія вже зараз занепокоєна тим, як продовжити навчання. Вона мріє стати ІТ-спеціалістом. Софія поїхала до Італії на 14 днів з надією, що війна закінчиться до того часу.
Det er kun få timer siden, Sofia (17) krydsede grænsen sammen med sin mor Yuliya (44) og bedstemoren Valentina (68). Frygten for en atomkatastrofe, hvis russiske missiler ramte Europas største kernekraftværk ved Zaporizjzja, fik dem til at flygte. Allerede nu er Sofia bekymret for, hvordan hun skal fortsætte sine studier. Hun drømmer om at blive IT-specialist. Sofia tog til Italien i 14 dage med håbet om, at krigen ville være slut inden da.
Ir pagājušas tikai dažas stundas kopš Sofija (17) ir šķērsojusi robežu kopā ar savu mammu Jūliju (44) un vecmāmiņu Valentīnu (68). Bailes no kodolkatastrofas, ja krievu raķete trāpīs Eiropas lielākajai atomelektrostacijai Zaporižjē, lika viņām bēgt. Sofija jau ir ļoti noraizējusies kā viņa turpinās studijas. Viņa sapņo kļūt par IT speciālistu. Sofija devās uz Itāliju uz 14 dienām cerībā, ka karš ļoti drīz beigsies.